نویسندگان: خواجه سروي غلامرضا, رحمني مريم
چکیده:
انقلاب اسلامي ايران گفتمان سياسي شيعه را در همه کشورهاي اسلامي متاثر کرده است، اما يکي از مهم ترين اين کشورها، عراق با اکثريت جمعيت شيعه و هم مرز با ايران است که دوره تبعيد امام خميني (ره) در آن، موجب تحولاتي عميق در اين کشور شد؛ به گونه اي که حوزه نجف را متحول کرد. بعدها کساني مانند شهيد صدر و آيت اله حکيم توانستند با تاسي از ايشان، نقش عمده اي را در عراق ايفا کنند. تحولات عراق بنا به دلايل ذکر شده و نيز به اين علت که در دوره اي بخشي از خاک ايران بوده از اهميت بسزايي برخوردار است.
با ابتنا بر مطالب مذکور، دغدغه اصلي پژوهش حاضر پاسخگويي به اين سوال بوده است که «انقلاب اسلامي ايران چه بازتابي بر گفتمان سياسي شيعه در عراق داشته است؟» به همين منظور، تلاش شد با کاربست دو روش گفتمان لاکلا و موف و نظريه پخش، مدلي تحليلي ارائه شود که در سنجه آن به ارزيابي فرضيه اصلي مقاله، اينکه «انقلاب اسلامي ايران با تاثيرگذاري خود موجب پويايي، فعال و انقلابي شدن انديشه سياسي تشيع در کشور عراق شده است،» پرداخته شود. به منظور اثبات فرضيه، سعي شد دوران حکومت صدام، گفتمان مقاومت و پس از سقوط وي، دو خرده گفتمان مقاومت بر عليه تروريسم و اشغالگر خارجي، و گفتمان مشارکت در بعد داخلي مورد بررسي قرار گيرد.
كليد واژه: انقلاب اسلامي ايران، گفتمان سياسي شيعه، عراق، گفتمان مقاومت، گفتمان مشارکت
برای دریافت مقاله از اینجا دانلود کنید.
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان