مقاله ای از سيد علي نقوي
ریشه اصلی اسلام، چیزی جز تسلیم در برابر خداوند نیست و بخشی از عقاید و احکام عملی دین از همین مسأله تسلیم سرچشمه می گیرد؛ با وجود این، برخی از مسلمانان اقدام به تصرف و بدعت در آموزه های دینی کرده اند. یکی از مسایل مورد اختلاف میان شیعیان و اهل سنت، مسأله بدعت در دین و مصادیق آن است، که این پژوهش نیز در پی معرفی و بررسی دیدگاه علمای فریقین درباره همین مسأله می باشد. بدعت از نظر علمای فریقین به معنای دخالت و تصرف در آموزه های دین و احکام شریعت، بدون دلیل و مدرک شرعی می باشد. البته علمای اهل سنت درباره بدعت، قایل به تفصیل گردیده و آن را به انواعی مانند بدعت ممدوح و مذموم، یا حسن و قبیح، و یا مطلق و نسبی تقسیم کرده اند، ولی علمای شیعه این تقسیم بندی را قابل قبول ندانسته، و بدعت را به صورت مطلق حرام می دانند. عواملی چون، انگیزه های سیاسی، سلیقه های شخصی، عدم رجوع به اهل بیت(ع)، و تعصب مذهبی از دلایل پیدایش بدعت به شمار می رود. موارد و مصادیقی از بدعت که اهل سنت به شیعیان نسبت می دهند، بر اساس آیات قرآن کریم و روایات، مردود بوده و صحیح نیست. همچنین اموری مانند برپایی مراسم گوناگون برای پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع)، محبت پیامبر، برپایی مراسمی که مظهر حب و بغض است، و بنای قبور، از امور عادی است که ارتباطی با دین ندارد. اما از دیدگاه شیعه نیز مواردی مانند نماز تراویح، تکتف، اجرای سه طلاق در یک مجلس، تثویب، و تحریم متعه زنان و حج، از مصادیق بدعت است که اهل سنت آن را پدید آورده و بر اساس آن عمل می کنند. بررسی و تحلیل آیات قرآن و روایات نشان می دهد که دلیل نکوهش و مذمت بدعت در اسلام آن است که بدعت در واقع، نوعی دروغ و افترا نسبت به خدا بوده، و باعث ضلالت و گمراهی انسان، و موجب نابودی و تخریب دین می باشد.
برای دریافت مقاله از اینجا دانلود کنید.
آینده پژوهی ضیاءالدین سردار پاکستانی الاصل در اسلامی سازی علوم
ضیاءالدین سردار، نو...
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان