«مِگ روزنبرگ» کارمند سابق «آیپک» (کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل: AIPAC) می­گوید:

«زمانی که طرح تأسیس «مؤسسه مطالعات سیاسی خاور نزدیک واشنگتن» ریخته شد، من در آیپک مشغول کار بودم. در آن زمان «استفان روزِن» در اندیشه ایجاد اندیشکده‌ای در آیپک بود؛ آن هم به شیوه­ای که سیاست آیپک را نهادینه سازد؛ بدون این‌که کسی به ارتباط این اندیشکده و آیپک پی ببرد ... مؤسسه واشنگتن در پی کمک­های مالی آیپک راه­اندازی گردید. همچنین همه کادر این مؤسسه توسط آیپک تعیین گردید؛ مؤسسه‌‌ای که فقط یک درب با ورودی پایگاه اصلی آیپک فاصله دارد. گروه­های مختلف مردم که هیچ پیوندی با اسرائیل ندارند، می‌‌توانند در این مؤسسه به خدمت گرفته شوند، تا بدین وسیله، نوعی سرپوش بر نوشته‌هایشان گذاشته شود و آنان در تألیفات خود، مسائل مرتبط با اسرائیل را خارج از چارچوب آن بررسی نکنند».

«مِگ روزنبرگ» یکی از کارمندان سابق آیپک می­گوید:

«تو آزادی تا درباره مراکش هر آنچه می­خواهی بگویی، ولی درباره«سرائیل ممنوع است که یک یا دو درجه از خط تعیین شده فاصله بگیری».

«استفان روزِن» که روزنبرگ به وی اشاره کرده، یکی از رؤسای کهنه­کار و برجسته در آیپک شناخته می‌شود. «ساتلوف» مدیر مرکز مطالعات سیاست خارجی فاش می­کند که در ابتدای دسامبر سال 2017 سفری به ریاض پایتخت عربستان داشته است. هیئتی از سکولارهای ارشد این مرکز مطالعاتی نیز او را در این سفر همراهی کرده‌‌اند. ساتلوف در ریاض با دکتر «محمد العیسی» دیدار داشت.

مؤسسه واشنگتن در فوریه 1985 با کادری متشکل از حدود 30 کارمند دائم و پاره‌‌‌وقت فعالیت خود را آغاز کرد. بودجه مؤسسه در آن زمان به 750 هزار دلار می­رسید که از محل کمک­های جامعه یهودیان آمریکا تأمین می‌شد. «مارتین اِندیک» سمت مدیریت اجرایی این مؤسسه را بر عهده گرفت. وی قبلا مدیر پژوهشی آیپک و دو دوره نیز سفیر آمریکا در رژیم صهیونیستی بود: دوره نخست طی سال­های 1995ـ 1997 و دوره دوم طی سال­های 2000ـ 2001.

نگاهی گذرا به فهرست هیئت مدیره مؤسسه، از ارتباط این مؤسسه با لابی صهیونیستی در ایالات متحده آمریکا پرده برمی­دارد؛ زیرا از میان 100 عضو مؤسسه واشنگتن، 14 نفر عضو شورای اجرایی آیپک هستند. برخی از آنان نیز بنیان­گذاران یا مدیران کمیته­های فعال­ سیاسیِ حامی رژیم صهیونیستی به شمار می­روند. این کمیته­ها با نام اختصاری (PACs) شناخته می­شوند. شماری از افسران و ژنرال­های ارتش صهیونیستی نیز در این مؤسسه به چشم می­خورند؛ برای مثال: «شالومو سامی» سرتیپ بازنشسته، طی سال­های 2017- 2018 یکی از مراجعه‌‌کنندگان این مؤسسه به شمار می­رود. وی در تهاجم سال 2014 به غزه، در مرکز فرماندهی جنوب، سمت فرماندهی را عهده­دار بود.

نام سرهنگ بازنشسته «مایکل هرتزوگ» نیز در میان پژوهشگران مؤسسه واشنگتن به چشم می­خورد. از میان چهره­های سرشناس رسانه­ای صهیونیستی در این مؤسسه، می­توان به «ایهود یعاری» کارشناس خاورمیانه در شبکه دوم تلویزیون رژیم صهیونیستی اشاره نمود. مسئله قابل توجه در این مؤسسه، آن است که با جست‌وجو در میان اسامی مشاوران مؤسسه، به نام «دنیس راس» (یکی از برجسته‌‌ترین کارشناسان دولت آمریکا در امور خاورمیانه) برمی­خوریم.

اما در مورد «رابرت ساتلوف» مدیر اجرایی کنونی این مؤسسه باید بگوییم: او به عنوان یکی از کارشناسان متخصص مؤسسه در زمینه افراط‌‌گرایی اسلامی در منطقه غرب آسیا مشغول تألیف کتاب است. پس از حوادث یازده سپتامبر محل زندگی خود را به مراکش منتقل نموده و بیش از دو سال است که زندگی خود را وقف سفر به کشورهای غرب آسیا کرده است. از تألیفات او می‌توان به کتاب «قصص المحرقة الضائعة في طريقها الطويل إلى الأراضي العربية / داستان­های هولوکاست، در مسیر طولانی کشورهای عربی از میان رفته (بی‌اعتبار شده) است» اشاره کرد.

به نظر می­رسد ارتباط میان العیسی و ساتلوف، فراتر از استقبال و پذیرش دیگری بوده است. ساتلوف مدیر مرکز مطالعات سیاست خارجی فاش می­کند که در ابتدای دسامبر سال 2017 سفری به ریاض داشته است. هیئتی از سکولارهای ارشد این مرکز مطالعاتی نیز او را در این سفر همراهی کرده­اند. ساتلوف در ریاض با دکتر محمد العیسی دبیرکل “رابطة العالم الاسلامی» و وزیر سابق دادگستری عربستان دیدار داشت.

بنابر گفته‌‌های ساتلوف، این دیدار ویژه بود و العیسی از تیم سکولار همراه تقدیر نمود. هنگامی که ساتلوف از العیسی در مورد تصمیم «دونالد ترامپ» در مورد به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی پرسید، العیسی در پاسخ گفت: «این انجمن ملتزم به صلح و آرامش است و یک هیئت سیاسی نیست». این پاسخ برای ساتلوف شگفت‌آور بود؛ زیرا انتظار داشت که العیسی، تصمیم ترامپ را با قدرت محکوم کند و نسبت به ارتباط مسلمانان با قدس مطالبی بگوید؛ ولی آن‌گونه که ساتلوف می­گوید، این پاسخ برایش غیرمنتظره بوده است. در این‌جا بود که ارتباط مستحکمی میان این ساتلوف و عیسی شکل گرفت، تا جایی که ساتلوف از عیسی دعوت کرد تا از موزه یادبود هولوکاست در واشنگتن بازدید کند و با «سارا بلومفیلد» مدیر موزه نیز دیدار داشته باشد. عیسی نیز از این دعوت استقبال نمود.

به نظر می­رسد که ارتباط میان عیسی و ساتلوف رویکردی فراتر از مفهوم پذیرش دیگری به خود گرفته است، تا جایی که ساتلوف در یک نامه مکتوب از عیسی درخواست کرد تا در روز بین­المللی یادبود هولوکاست، نامه­ای برای «سارا بلومفیلد» مدیر موزه یادبود هولوکاست بنویسد و موضع انجمن را در مورد هولوکاست، در فضایی سرشار از گذشت و میانه­روی منعکس ­سازد.

بنابر خواست ساتلوف، عیسی نامه­ای طولانی (در 623 کلمه) نوشت. نامه او آکنده از همبستگی و همدردی با کسانی بود که آنان را «قربانیان نفرت نازیسم» خوانده بود. او در ابتدای نامه، به ارتباط خود با ساتلوف اشاره نموده و او را دوست خود خوانده بود. ساتلوف بار دیگر از موضع عیسی شگفت‌‌‌زده و خوشحال شد و گفت: «در بالاترین برایند، انتظار داشتم که عیسی یک یادداشت کوتاه ارسال کند».

مسئله عجیب این است که نامه­ مورخ 25/1/2018 در سایت مؤسسه واشنگتن منتشر شد، نه در سایت موزه یادبود هولوکاست. از سوی دیگر سارا بلومفلید در پاسخ به موضع انجمن، هیچ پیامی مبنی بر تشکر و قدردانی­ نفرستاد!

این نخستین بار نیست که “رابطة العالم الاسلامی» آشکارا از توافق خود با رژیم صهیونیستی سخن می­گوید. در نوامبر 2017 نیز دکتر محمد عیسی از بزرگ­ترین معبد یهودیان در پاریس دیدن کرد. این بازدید به دعوت «حََیّیم کورسی» خاخام ارشد یهودیان فرانسه صورت گرفت.

این خاخام کمپینی برای حمایت از کاندیداتوری «اودری ازولایه» برای مدیر کلی «یونسکو» به راه انداخته بود. برای این پست دو نفر اعلام کاندیداتوری کرده بودند: «اودری ازولایه» یهودی فرانسوی‌‌تبار و وابسته به انجمن فعالان صهیونیسم فرانسه و دکتر «احمد الکواری» کاندیدای قطری‌‌تبار عرب.

منبع: پایگاه تخصصی وهابیت پزوهی و جریان های سلفی